Ćwiczenia życia praktycznego zgodnie z metodą M. Montessori

Metoda Montessori została opracowana już ponad sto lat temu, lecz wciąż cieszy się ogromną popularnością wśród rodziców przedszkolaków. Włoska lekarka, Maria Montessori, stworzyła pedagogikę opartą na indywidualnym podejściu do każdego dziecka, rozwijaniu samodzielności u małego człowieka oraz umożliwieniu mu eksplorowania świata we własnym tempie, oraz zgodnie z osobistymi potrzebami.

Zasady pedagogiki Montessori

Podstawą metody Montessori jest podkreślenie indywidualnych cech każdego dziecka i umożliwienie wykorzystywania ich w codziennym działaniu. Dorosły powinien stać się bacznym obserwatorem każdego dziecka i zwracać uwagę na jego wyjątkowe zdolności oraz potrzeby. Jak podkreśla nauczycielka z Niepublicznego Przedszkola Sportowo-Językowego "Zielony Miś", baczne obserwowanie małego człowieka pozwala również na wyłapanie ewentualnych przeszkód rozwojowych, trudności czy lęków. Dzięki temu rodzic czy wychowawca może odpowiednio wcześnie zareagować i wdrożyć metody zapobiegawcze.

Jednym z głównych założeń metody Montessori jest uczenie przez działanie. Nauczyciele nie narzucają dzieciom określonego sposobu spędzania wolnego czasu, lecz uczestniczą w procesie wychowawczym niejako z boku. Wpływa to na kształtowanie samodzielności u najmłodszych, którzy sami wybierają rodzaj, miejsce czy sposób wykonywania powierzonych zadań.

Niezwykle istotne są także społeczne reguły, które wpaja się dzieciom od najmłodszych lat. Grupy w przedszkolach wykorzystujących metodę Montessori często składają się z przedszkolaków różnym wieku. Dzięki temu najmłodsi mogą uczyć się od starszaków, obserwując ich zachowania. Wykształcają w sobie świadomość, że niszczenie, ranienie czy dokuczanie jest niemile widziane w grupie.

Ćwiczenia życia praktycznego

Omawiana metoda pedagogiczna podkreśla samodzielność dziecka i zachęcanie go do podejmowania wyzwań. Ćwiczenia życia praktycznego opierają się na tym, że przedszkolak czynnie uczestniczy w czynnościach dnia codziennego, takich jak mycie i higiena, pielęgnacja otoczenia oraz więzi społecznych, a także kontrola ruchów. Dzięki wykorzystaniu metody Montessori najmłodsi nie tylko uczą się, jak wykonywać proste czynności, ale także nabierają poczucia sprawczości i kształtują samodzielność. Warto wdrożyć taki sposób działania także w domu podczas wykonywania codziennych czynności.

W ramach ćwiczeń życia praktycznego dzieci mogą uczyć się, jak przelewać wodę pomiędzy pojemnikami różnej wielkości, jak przesiewać ziarna z jednej miski do drugiej, zapinać guziki o różnych kształtach czy przenosić tacę. Takie zadania nie tylko wpływają na koordynację ruchową i motorykę, ale są także treningiem uważności i koncentracji.